LEESTIJD: 2 MINUTEN
FOTO: REYER BOXEM
Darshak Bhatt – Medische Wetenschappen
A river lacks control over its pace and path, yet it advances, and so should research.
STELLING
Mijn tweede jaar als rector is woelig van start gegaan. Tijden de opening van het Academisch Jaar
lagen er demonstranten voor de deur bij het binnenlopen van de Martinikerk en vanwege
het bonzen op de deuren moest ik mijn toespraak even onderbreken. Toch is het gelukt om er
een mooie ceremonie van te maken met de vrijheid en academie als rode draad.
OPGETEKEND DOOR MARJAN BROUWERS
Afgelopen jaar was enerverend door felle demonstraties, vernielingen en het tentenkamp op het Harmonieplein. Maar het was ook een mooi jaar met bijvoorbeeld ons fantastische lustrumfeest in mei ter ere van onze dies natalis op 23 augustus, de dag waarop onze universiteit formeel 410 jaar bestond.
Ik heb veel geleerd dit eerste jaar. Bijvoorbeeld hoe lastig het is om de dialoog aan te gaan met elkaar als er sprake is van tegengestelde belangen en ongenuanceerde meningen. Als mensen lijnrecht tegenover elkaar staan en een onwrikbaar geloof hebben in hun eigen waarheid wordt een rechtstreeks en respectvol gesprek bijna onmogelijk. Ik maak me zorgen over deze polarisatie en de grimmige toon. Het raakt me als studenten, onderzoekers en docenten zich daardoor onveilig voelen en zich niet meer durven uit te spreken.
Als universitaire gemeenschap willen we onderzoekers de kans geven om vrije keuzes te maken en nieuwe kennis te ontwikkelen. We willen onze studenten onderwijs geven waarbij kritische reflectie hand in hand gaat met oog voor uiteenlopende perspectieven en invalshoeken. Die vrijheid beschermen en versterken is een verantwoordelijkheid van ons allemaal. Daarvoor moet je uit je eigen bubbel durven te stappen, verder kijken dan de grenzen van je universiteit, je stad en je land. Daarvoor moeten we in gesprek blijven met elkaar en al die pluriforme stemmen laten horen: binnen de academische gemeenschap en erbuiten.
Juist nu is het dus essentieel om te investeren in de academische vrijheid door wetenschappers te steunen die risico’s durven te nemen, hun nek uitsteken en de wetenschap en samenleving verder brengen. Helaas is het nieuwe kabinet van plan om die vrijheid te beknotten door keihard te bezuinigen. Terwijl ik dit opschrijf (halverwege september) is nog niet bekend wat die plannen precies inhouden, maar de contouren stellen niet gerust. Het spreekt voor zich dat de voorgenomen bezuiniging van meer dan een miljard euro voor ons onverteerbaar is. Kortom: ook mijn tweede jaar als rector belooft weer enerverend te worden.
LEESTIJD: 2 MINUTEN
FOTO: REYER BOXEM
Darshak Bhatt – Medische Wetenschappen
A river lacks control over its pace and path, yet it advances, and so should research.
STELLING
Afgelopen jaar was enerverend door felle demonstraties, vernielingen en het tentenkamp op het Harmonieplein. Maar het was ook een mooi jaar met bijvoorbeeld ons fantastische lustrum-feest in mei ter ere van onze dies natalis op 23 augustus, de dag waarop onze universiteit formeel 410 jaar bestond.
Ik heb veel geleerd dit eerste jaar. Bijvoorbeeld hoe lastig het is om de dialoog aan te gaan met elkaar als er sprake is van tegengestelde belangen en ongenuanceerde meningen. Als mensen lijnrecht tegenover elkaar staan en een onwrikbaar geloof hebben in hun eigen waarheid wordt een rechtstreeks en respectvol gesprek bijna onmogelijk. Ik maak me zorgen over deze polarisatie en de grimmige toon. Het raakt me als studenten, onderzoekers en docenten zich daardoor onveilig voelen en zich niet meer durven uit te spreken.
Als universitaire gemeenschap willen we onderzoekers de kans geven om vrije keuzes te maken en nieuwe kennis te ontwikkelen. We willen onze studenten onderwijs geven waarbij kritische reflectie hand in hand gaat met oog voor uiteenlopende perspectieven en invalshoeken. Die vrijheid beschermen en versterken is een verantwoordelijk-heid van ons allemaal. Daarvoor moet je uit je eigen bubbel durven te stappen, verder kijken dan de grenzen van je universiteit, je stad en je land. Daarvoor moeten we in gesprek blijven met elkaar en al die pluriforme stemmen laten horen: binnen de academische gemeenschap en erbuiten.
Juist nu is het dus essentieel om te investeren in de academische vrijheid door wetenschappers te steunen die risico’s durven te nemen, hun nek uitsteken en de wetenschap en samenleving verder brengen. Helaas is het nieuwe kabinet van plan om die vrijheid te beknotten door keihard te bezuinigen. Terwijl ik dit opschrijf (halverwege september) is nog niet bekend wat die plannen precies inhouden, maar de contouren stellen niet gerust. Het spreekt voor zich dat de voorgenomen bezuiniging van meer dan een miljard euro voor ons onverteerbaar is. Kortom: ook mijn tweede jaar als rector belooft weer enerverend te worden.
Mijn tweede jaar als rector is woelig van start gegaan. Tijden de opening van het Academisch Jaar
lagen er demonstranten voor de deur bij het binnenlopen van de Martinikerk en vanwege
het bonzen op de deuren moest ik mijn toespraak even onderbreken. Toch is het gelukt om er
een mooie ceremonie van te maken met de vrijheid en academie als rode draad.
OPGETEKEND DOOR MARJAN BROUWERS