TEKST ELLIS ELLENBROEK

Groningen. Universiteit.
Maar ook talloze straten, huizen, bruggen,
pleinen waar herinneringen liggen.
Bekende oud-RUG-studenten vertellen over
hun speciale plek.

‘Tijdens een uitwisseling in Amerika leerde ik Miriam kennen. Ze studeerde sociologie aan de RUG en we werden vriendinnen. Later werd zij ook mijn huisgenoot aan de Eikenlaan, waar ik op het eind van mijn studie woonde. In 2015 besloten we daar een Oud en Nieuw-feest te organiseren. We waren matig enthousiast over Oud en Nieuw. Er was nooit een leuk feestje om heen te gaan. Steeds hadden we hoge verwachtingen, maar het viel altijd weer tegen. Het feest was te druk, het kwam niet echt op gang, of mensen waren te dronken. Dat konden we zelf beter.
We namen geen halve maatregelen en gingen vol voor ons Stout en Nieuw-feest. Het hele huis hebben we leeggehaald, zonder overdrijven. De bedden, de banken, de tafels, stoelen, de tv. We brachten alles naar de kelder, vier verdiepingen lager. We hadden hulptroepen ingeschakeld en zijn weken bezig geweest. Alleen mijn slaapkamer bleef intact, daar konden we dan nog slapen.
De woonkamer verfden we helemaal rood. Dat werd een Moulin Rouge-kamer. De kamer van Miriam werd Winter Wonderland met origami-sneeuwvlokken en ijsbeerkoppen aan de muur. De slaapkamer van onze huisgenoot Michiel bekleedden we helemaal met aluminiumfolie, als je daar binnenkwam werd je helemaal gek.
We hadden iets van zestig man uitgenodigd. Vrienden van de studie, van vroeger, onze broertjes, Iedereen moest verkleed komen. Wij deden welkomst-shotjes met iedereen. Daar ging het mis. We waren al snel zo dronken dat ik even na middernacht mijn bed opzocht. Miriam lag er volgens mij om half twaalf al in, bij haar vriend. De gasten hebben zich op het eind zelf uitgelaten.
De volgende dag gingen Miriam en ik evalueren, dat hoorde erbij. We waren nog steeds brak. We besloten naar winkelcentrum Selwerd te gaan, tegenover onze flat. In onze badjas. Miriam had een rode aan, ik een met stippen, die ik nog steeds draag. Wij in die badjassen naar de supermarkt. Overal hadden we aanspraak. Prachtig. We hadden de grootste lol. We maakten er een grote gimmick van. Ik weet nog steeds niet waarom precies, Het moet een soort revanche zijn geweest voor ons feest waarvan we het eind niet hadden gehaald.’